همجنس‌گرا: توضیحاتی درباره روز اقلیت‌های جنسی ایران

روز افتخار رنگین‌کمانی‌ها در سایر رسانه‌ها
منبع این نوشته: وبلاگ همجنسگرا – تاریخ انتشار: 25-07-2010

 

دوستان گرامی توجه داشته باشید که این مطالب دیدگاه های شخصی من است.

ایده داشتن روزی که فرصتی باشد برای توجه به اقلیت های جنسی به عنوان یک جماعت و نه تنها یک فرد از وقتی که هجده سال داشتم (9 سال پیش) همیشه مطرح و موضوع بحث و گاهی هم اقدامات افراد و گروه های مختلفی بوده. تجربیات و آزمون و خطاهای زیادی در این زمینه انجام شده که احتمالا با بعضی از آنها آشنا باشید. اقدام عملی امسال برای برگذاری این روز با پرسشها و انتقادات زیادی روبرو شده که سعی خواهم کرد به آنها پاسخ دهم.

این روز درباره چیست؟/کیست؟

این روزی است که ما همجنس گرایان، تراجنسی ها، دوجنس گرایان به خود بیش از افراد و به صورت یک مجموعه نگاه می کنیم، روزی است که به صورت ویژه به خود یادآوری کنیم که با افرادی در زمینه هایی اشتراکاتی داریم(حالا کم یا زیادش مهم نیست)، این حداقل چیزی است که این روز می تواند باشد،این روز بیش از این هر چیزی است که شما بخواهید، می خواهید یک روز را عزا بگیرید و بر بد بختی همجنس گرایان گریه کنید؟ این روز شما است، می خواهید یک مهمانی بگیرید و رقص و آواز راه بیندازید و شمع های کیک را به مناسبتی فوت کنید؟ این روز شما است، می خواهید توجه دیگران را به مناسبتی به مسائل همجنس گرایان ایران جلب کنید؟ این روز شما است، کار هنری انجام داده این و می خواهید در روزی خاص آن را به دیگران نشان دهید؟ این روز شما است، می خواهید با دوستان بروید خیابان گردی و پرچم و دست بند با نماد های اقلیت ها به دست بگیرید؟ این روز شما است، می خواهید به کسانی که اولویت ها را فراموش کردند و در فکر برگذاری چنین روز احمقانه ای افتاده اند خرده بگیرید؟ این روز شما است، این روز هر چیزی که شما بخواهید خواهد بود، هیچ قاعده و قانونی وجود ندارد، هیچ دستورالعملی در کار نیست جز اینکه این روز روز ما است، نه روز من، نه روز من و دوست من، روز ما با تمام دعواها، نفرت ها، کدورت ها، دوستی ها، همبستگی ها، جدایی ها، خیانت ها، دلبستگی ها و تفاوت ها و شباهت هایی که داریم.

شما که هستید و چه حقی داشتید که برای خودتان چنین روزی را اختراع کنید؟

این روز برآیند خواست وتجربه افرادی از اقلیت های جنسی با دیدگاه های مختلف است که توانستند با امکانات محدودی و توانایی های محدودی که داشتند با هم در این زمینه ارتباطی برقرار کنند، کلیات این طرح این فکری نبوده که به ذهن یک نفر در یک زمان خاص رسیده باشد، بارها و بارها در این مورد بحث های مفصل در گروه ها و بین افراد مختلف شده و حال زمانی رسیده که عده ای که با هم مرتبط بودیم توانستیم قدم عملی در این راه برداریم، افرادی که در برگذاری و تبلیغ این روز دست داشتند متعلق به یک گروه خاص نیستند و تلاش شده در مجامع مختلف تا جایی که برای ما ممکن و عملی بوده این بحث را دنبال کنیم و دیدگاه های مختلف در این اقدام سهیم باشند.

تک تک ما افرادی هستیم با انگیزه ها، اهداف و دیدگاه ها و راه و روش های مختلف برای انجام کارها، اقلیت های جنسی جماعتی نیستند که بر اساس یک خط فکری خاص یا اهداف خاص دور هم جمع شده باشند (مثلا بر خلاف احزاب سیاسی یا پیروان ادیان) بنابراین نمی توان انتظار زیادی از هماهنگی و همگونی فکری در میان جامعه خود داشته باشیم و چاره ای نداریم جز اینکه به حداقل اشتراک در اهداف و روش ها با هم توافق کنیم.

من قبل از برگذار شدن این روز در اول مرداد آگاه بودم که اینکار نیاز به مشورت و مشارکت با تعداد بیشتری از اقلیت های جنسی دارد و روشن بود که بسیاری انتقادها و پیشنهاداتی در این مورد خواهند داشت، ولی باید در نظر داشته باشید که دوستانی که در این زمینه کمک و همکاری کردند امکانات محدودی داشتند، هیچ کدام از ما برای این کارها حقوق و امتیازی نمی گیریم، ما هم کار و زندگی خود را داریم، ما هم ممکن است دچار افسردگی و استرس و هزار فشار روانی دیگر باشیم، ما هم در ایران مشکلات امنیتی داریم، آیا شما کسی را می شناسید که بتواند 20 ساعت مفید در هفته در این  زمینه فعالیت کند و مسئولیت جدی به عهده بگیرد و چنین کارهایی را به صورت درست و اصولی انجام دهد؟ (اگر می شناسید لطفا هر چه زودتر معرفی کنید) کسانی هم که در این کار دخیل بودند آدم های بهتری از بقیه نیستند، هیچ کدام از ما عقل کل نیستیم و این مقدار وقت و انرژی نداریم که همه کارها را آنطور که باید و انتظار می رود خوب انجام دهیم، ما امکان این را داشتیم که برای تعداد محدودی از افراد چه از طریق اینترنت و چه خارج از نت این مسئله را مطرح کنیم و در این مورد مشورت کنیم و تا جایی که برایمان ممکن بود این کار را انجام دادیم، اگر قرار باشد کارها به صورت بهتر و اصولی تری انجام شود مطمعن باشید که با این امکانات ما و شما هرگز هیچ کاری پیش نمی رود، چاره ای نیست جز اینکه قدم های کوچک برداشت و آنچه را که ممکن است انجام داد، اگر من توانم در این حد است که با 15 نفر در این مورد مشورت کنم فقط همین کار را می توانم انجام دهم و نفر 16 ام از عهده من خارج است، حال تکلیف چیست؟ چون نمی توانیم کارها را به صورت اصولی و خوب انجام دهیم باید تعطیل کنیم و برویم؟ دوستان دیگر هم که پیشنهاد دهنده این حرکت بودند حتما محدودیت های خود را دارند و با شناختی که دارم همه تمام کوشش خود را کرده اند ولی هیچ کس بی نقص و با امکانات و توانایی های نامحدود نیست.

سالها بود که این ایده بلاتکلیف مانده بود و اگر اقدامی صورت نمی گرفت احتمالا سالهای آینده هم بلاتکلیف باقی می ماند، لازم بود کسانی کار را یک قدم جلو ببرند که بردند، حال قدمی برداشته شده و تجربه ای اندوخته شده و بحثی باز شده که می تواند ادامه پیدا کند.

دوستان لطفا توجه داشته باشید که هیچ یک از ما در مقامی نیستیم که بخواهیم برای همه تصمیم بگیریم، هیچ یک از ما نمایندگی از کسی نداریم و وکیل کسی نیستیم، دَرِ تغییر و اصلاح در مورد این روز برای همه باز است و همیشه باز خواهد ماند، اگر چنین قدمی برداشته نمی شد انتقادی هم در کار نبود و چیزی برای اصلاح و تغییر و بهتر کردن وجود نداشت.

چرا اول مرداد یا اولین جمعه مرداد ؟

همان طور که گفتم ما افکار و اهداف و روش های متفاوت خود را داریم و چاره ای جز بسنده کردن به حداقل همپوشانی در اهداف و اقداماتمان نیست، در اول مرداد مناسبت خاص و مهمی وجود ندارد که بر این روز سایه افکند و سبب مخالفت و موافقت این و آن شود، تنها مناسبت این روز اراده اقلیت های جنسی برای داشتن روزی است که بتواند فرصت هایی را برای ما فراهم کنم و درهای تازه را به روی ما باز کند، واقعیت این است که این روز می توانست هر روز دیگری هم باشد، تابستان گرم است و زمستان سرد، کسی در این ماه سرش شلوغ است و دیگری در ماه دیگر، ولی یک روز باید انتخواب میشد که فعلا امسال شد این روز ولی همان طور که گفتم دَرِ گفتگو و تغییر در این مورد باز است و همیشه هم باید باز بماند، ما در آینده فرصت بیشتری خواهیم داشت تا با ارتباط گرفتن بیشتر با یکدیگر بتوانیم دیدگاه ها و روش های بیشتری را در این روز دخیل کنیم و بی شک این کار انجام خواهد شد.

من خودم صدها انتقاد و پیشنهاد درباره این روز دارم ولی پرداختن به آن وقت و انرژی می برد احتمالا شما هم کمتر از من در باره این روز انتقاد و پیشنهاد ندارید، اگر قرار بود دست نگه داریم باید تا ابد در باره این موضوع بحث نظری می کردیم و هرگز کاری انجام نمیشد.

اسم این روز چیست ؟

هر چیزی که شما بخواهید، من می گویم روز همجنس گرایان، دیگری می گوید روز تراجنسی ها، دیگری می گوید روز ملی اقلیت های جنسی ایران، دیگری می گوید روز دگرباشان. این مشکلی در اهداف حداقلی این روز ایجاد نمی کند، ممکن است با گذشت زمان یکی از این اسامی بیشتر با استقبال روبرو شود یا نشود این در آینده معلوم خواهد شد.